Mokolodi game reserve

Vandaag zijn we naar Mokolodi Game reserve geweest, een wildpark net buiten Gaborone. Omdat hier geen wilde beesten voorkomen, komen alle beesten in dit park ergens anders vandaan en ze hebben ook fokprogramma’s om verschillende diersoorten die met uitsterven worden bedreigd in stand te houden.
We moesten al vroeg op, want om 7 uur kwam de taxi al voorrijden. Toen we eenmaal bij Mokolodi waren, bleek dat de computers niet wilden opstarten, omdat het de vorige dag had geonweerd. Na een half uur wachten was het probleem eindelijk verholpen en konden we ons inschrijven. We hadden ons ingeschreven voor ‘rhino tracking’, spoorzoeken naar neushoorns. We werden voorgesteld aan de gids (Zeppo) en de ‘tracker’ (Janet), de spoorzoeker en onze 2 medepassagiers uit India en daarna konden we op zoek naar neushoorns. Er werd wel bij gezegd dat we ze misschien niet konden vinden, omdat het gisteren zo had geregend en de sporen uitgewist konden zijn. Vol goede moed gingen we op weg.
Als eerste zagen wrattenzwijnen, mannetje, vrouwtje en 3 kleine zwijntjes, echt superschattig! De dag begon dus al goed. Onderweg vertelde de tracker bij elk dier wat we tegenkwamen een verhaaltje over dat dier en over het park in het algemeen. Ze hadden ongeveer 50 soorten zoogdieren en 300 soorten vogels. Wij hebben gnoes, struisvogels, impala’s kudu’s, wrattenzwijnen, aapjes , een cheeta en natuurlijk de neushoorns gezien, daar was het immers om te doen.

Op een gegeven moment werd de auto gestopt, want ze hadden sporen gezien. Ze waren niet erg vers meer, maar er werd toch besloten om het spoor te volgen. Sporen van neushoorns zijn hun pootafdrukken natuurlijk, maar ook platgetrapt gras en stenen die niet meer op hun natuurlijke plek liggen, omdat neushoorns hun poten niet ver op kunnen tillen, verschuiven ze onderweg stenen die in de weg liggen. Dit eerste spoor bleek niets te zijn en we gingen weer verder in de auto.

Even verderop werd weer gestopt om aan een ranger te vragen of hij sporen had gezien. De gids en de ranger gingen samen even spoorzoeken we bleven wachten of dit iets kon zijn. Na een tijdje kwam de gids weer terug en gingen we met zijn allen het spoor volgen. En met resultaat! We vonden enorme hopen verse neushoornpoep, waar de gids van leek te proeven(!) of het vers was! En het was vers en warm, dus de neushoorns konden niet ver zijn. En dat waren ze ook niet, we vonden een moeder en een kalf die aan het grazen waren. Echt zo ontzettend mooi om die beesten in het echt te zien! We stonden gewoon op een afstand van 2-3 meter bij die beesten vandaan en ze deden helemaal niets! Super! Op een gegeven moment moesten we alleen wel weer weg, omdat de moeder en het kalf onrustig werden. Je kunt natuurlijk niets riskeren, al hadden ze voor de zekerheid een geweer mee genomen.

Volgende stop was het cheeta park, een afgesloten gedeelte in het wildpark, waar 2 min of meer tamme cheeta’s woonden waarvan de moeder was gedood door boeren, omdat ze hun vee opat. Tot voor kort mocht dit in Botswana, maar nu zijn er gelukkig wetten die de cheeta beschermen, omdat het de meest bedreigde katachtige in Botswana is. We vonden er maar 1 en waarschijnlijk dat die andere een beetje chagerijnig was, want normaal gesproken waren ze samen. Maar 1 kun je ook aaien! Alleen over het hoofd en voorzichtig, maar toch! Hij lag te spinnen als een gewone huiskat, zo ontzettend mooi! Net of je gewoon een kat aan het aaien bent, maar dan groter. Wat een ontzettend mooie en sierlijke beesten zijn het ook, al had deze geen zin vandaag en was hij alleen maar lekker aan het luieren en slapen. Echt een superervaring die ik niet snel zal vergeten! Na een picnick aan een aangelegd meer, waar 2 nijlpaarden en een krokodil in leefden, die we helaas niet hebben gezien, gingen we weer naar de ingang van het park en zat het er helaas alweer op… Het was een geweldige ervaring en dat op nog geen 15 kilometer buiten de hoofdstad! Geweldig!!